Bütün zamanların coşkularını yaşadık biz bir çırpıda
İçimizde anlamını yitiriverdi bütün görüntüler, sesler
Sensizlik burada büyüyor azar azar, kokun artık keder
Taş kesilmiş şarkılar, değerini yitirdi artık lirik şiirler…
Umulmadık sözcüklerin yankı tepelerinde nurumu ve ruhumu çağırıyordum buncadır. Tüm anlatımlarımın evrenden ödünç aldığı sözcüklerle oluşturduğu bu emsalsiz gönül köşkümüzde mutlu günler yaşadık biz. Korkulu gecelerimizde anılardı kapımızın sürgüsü. Bacamızda tüten yalnızlık dumanlarını hep gür tuttuk dosta düşmana. Ocağımızdaki kalaylı kazanlarla, bağrımızdaki onulmaz hazanlarla bir ömrün en tutkulu öyküsünü yaşadık seninle.
Bu düşler zembereğinden kurulan ülkede serçe telaşı yüreğindi yüzüme yansıyan. Mor akşamlarımızda ağlamasın gözlerin, küfre dönüşmesin sözlerin ne olur. Sevdamızın kör bakışlarında yaşlı ve yaslı ağaçlarımıza kuşlar konar her mevsim. Çıplak dallarımızın hüzünleri ağırladığı çürük bakışlarda sözcüklerimizdir azığımız. Katran gülüşünle, yüreğimi besleyen öpüşünle, sensizliğimi bitiren erguvan yüreğinle sevdamın alın yazısısın sen.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
