Bir dili olmalı bu gülüşünün,
Beni bir o anlıyor.
Gülüşün diyorum hanımefendi;
Dertlendiğim de yüzümü gülümseten,
Aşık olduğum da yüreğimi titreten,
Mutluluk aradığım da sığındığım tek limanım...
Sahi sen çayı seversin,
Bilirim sesin de güzeldir.
Hadi bize iki çay söyle!
Sinemaya gitmesekte olur bugün,
Seninle karşılıklı çay içelim.
Sen gülersin, ben âşık olurum...
Her şey senden ibaret,
Benim dünyam bir sana dönüyor,
Güneşim bir sana doğuyor hanımefendi...
Bence artık terfi etmelisin gözlerimden gönlüme,
Adını artık soyadımla süslemelisin.
Gönlüme sultanım,
Evime hatunum bilirim seni!
Ve sen yine gül bana,
Ben sana her sabah yeniden áşık olurum...
Hayat kısa, ömür çabuk geçiyor,
Bence geç bile kaldık!
Haydi tut ellerimi,
Seninle büyüttüğüm dünyama gidelim,
Mutlu etmek benden,
Çaylar senden...
07.01.2016 // 15:30
Hüseyin Kerem ArslanKayıt Tarihi : 27.2.2016 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)