gülüşün diyorum
gülüşün!
ALLAH şahit ki!
şahit buna ALLAH!
cigerlerime,gözüme
canıma ruhuma ve aklıma kastı var
kast et beni
buyur meydan senin
hane senin
ülke senin.
sende bilirsin
kaburgalarım kalbimi darbelerden korumak için,
Rahman tarafından verilmiş
o gülüşünle gel de bertaraf et beni.
ALLAH'ım bir insanın bu kadar güzel gülmesi
bizi benden etmesi hak mı!
hem öyle siyaha batma
el insafın olsun tüm beyazlara.
biraz yeşil biraz turunculara dokun mesela.
ve şu acizliğinden hala bıkmayan
kuru gönlüme katık sın ey yar-ı baharım.
seni az çok bilmeye yeni yeni başladım
sen aşk dedikleri
gül-i efşan olmalısın
yoksa başka bir açıklaması olmaz diyorum
bu yüzünden ruhuna açılan yolun..
Kayıt Tarihi : 1.12.2014 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gülüşün tezini yapmaya kalkışsam bana verilen ömrün yeteceğini hiç sanmam diye halaylara da var bu ülkede
![Zeynep Beşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/01/gulusun-diyorum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!