Gülüşün Cennet Bana Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Gülüşün Cennet Bana

Yar gönlümü kaplama
Yükünü çekemezsin
Sözü kalbe saplama
Dönüp de sökemezsin

Aşk, kötü haber gibi
Yayılır dilden dile
Yaşamadan bilinmez
Sorup durma nafile.

Gülüşün cennet bana
Gamzenle avut beni
Kirpiğin gölgesinde
Bir ömür uyut beni

İçten bir tebessümün
Dertleri savuşturur
Sana dair her düşüm
Cennete kavuşturur.

Yelin savurur beni
Tutmasam dallarına
Bağla zülfün teline
Bırak rüzgarlarına

Yürek yandıkça erir
İçindeki aşk tütmez
Şu sevda masalımız
Kırk yıl yazılsa bitmez

Mustafa HOŞOĞLU
15.06.2021