Gülüşün Bir Uçurtma Şenliği

sesindeki gülleri izlemekten geliyorum
o börtü böceği kendine çeken incelikten

kuşların ilk gök serüvenini gördüm orada
ve orman olmanın rüyasına meyleden filizleri

hiç durmadan mutluluk hanesine uzayan,
uzadıkça da sonsuzlaşan bir avluydun sanki

kalbimi hangi şiirle paylaşsam da
sözcükler karşılamıyor gamzelerini

ah ömrün mutluluk düğümü, sevgili,

gülüşün büyülü bir uçurtma şenliği
insan nasılda ışığa süzülüyor ustaca

bildim, yaşamak diye seni heceliyorum