Gülüşün bende kalmış
Kalbin bende
En son içten güldüğün resmi buldum
O da C........ de kalmış.
Bükme boynunu öyle,kıyamam
Görüyorum ki,
Hüzün gelip masum çehrene
Kahverengi gözlerine misafir olmuş
Gözümün Nur'u sevdiğim
Bu davetsiz misafire yol ver artık
Yatıya da kalmasın.
Sadece sen mi incinmekden korkuyorsun
Ben sensiz kalmaktan ne kadar korkuyorum
Tahayyül edebilir misin acaba?
Lâkin korkunun Aşka faydası yok!
Söylesene ey Yâr
Yüreğimin ellerinden tutup
Aşkı tavaf etmeye
Daha kaç korkun var?
Bu zıtlıklar panayırında
Söylesene ey Yâr
Hakikati bulmaya
Daha kaç vaktin var?
Bu gel-gitler,med-cezirlerle
Oyunda oynaştasın
Sahte aşklar mezarlığında
Gece bekçiliği ediyorsun,etme!
Bir benim yüreğimin kapısında dur
Bir bana diz çök,bir bana eğil.
Dilinle zehirleme
Zaten yanmış kavrulmuş yüreğimi
Kaldıramam
Boğulur,kararır,kaybolurum.
Zaten;
Herkes etrafında pervane olurken
Sana dokunamamak
Senin ellerini tutamamak
Yanında olamamak
Seni öpüp koklayıp saramamak
Sesini duyamamak
Sana hasret kalmak...
Bana kızgın mıydın?
Canımı acıtmak,incitmek mi istiyordun?
İşte fırsat ayağına gelmiş
Ey Yâr,bilsen ki;
Hasretin bana en ağır cezadır
Bilsen ki;
Sensizlik insanın kendisiz kalmasıdır
Sensizim,kendimsizim..
Sensizlik nasıldır,sen nerden bileceksin
Sen hiç sensiz kalmadın ki.
Ben sende kayboldum
Kendimi bulmak için
Hani sen hep derdinya;
'Kendimi arıyorum' diye
Sen henüz kendini bulmak için
Hiç bir şeyde ve hiç kimsede kaybolmadın ki..
Kaybol benim labirentlerimde
Kaybol bu aşkın engin dehlizlerinde
Bul bizi bu aşkın derinliklerinde
Kendini bul bende.
Bir şeyi gerçekten bulmak için
O şeyde hakikaten koybolmak gerekti
Kendinin ummanlarında
Sonunu bilmediğin
Ve ne olacağını düşünmediğin
Bir yolculuğa çıkmak gerekti
Şeksiz şüphesiz,tereddütsüz
Tam bir teslimiyet gerekti
Cesaret gerekti,özveri gerekti.
Ey yolcu!
Daha neyi bekliyorsun
Durduğun yerde bu atâletle?
Sağır ve dilsiz bir gecenin orta yerinde
Allah dan ölmemeye sözün mü
Yoksa,
Yarına çıkmaya garantin mi var?
Zaman akıyor...
Bir sona doğru yaklaşıyoruz
Her geçen saniye
Haydi bi' silkin kendine gel..
Yaşıyoruz ikimizde
Adına yaşamak denirse..
İnsan bir parçasını
Diğer yarısını kaybedip
Nasıl yaşarsa,işte öyle..
Sen bensiz,ben sensiz..
Tatsız tuzsuz,yarım eksik
Hüzünlü,buğulu...
Aslında "O günden" sonra
İkimizin hayatıda asla
Eskisi gibi olmayacaktı
Nasıl olsundu ki
Bu gözler seni görmüş
Bu gönül sana yanmıştı.
Biz birbirimizin miladıydık.
Yok bana senden öncesi
Yok sana benden sonrası
Çünkü;
Gülüşün bende kalmış
Sen de bende!
Mart 2017
Nuran ŞahanKayıt Tarihi : 20.5.2017 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/20/gulusun-bende-kalmis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!