Gülüşün Alevdir Şiiri - Osman Demircan

Gülüşün alevdir gecelerimin soğuğunda
Aşktır dudaklarının arasındaki o sıcaklık
Toprağın çatırdaması gibi o gülüşlerinle
Yıllardır beklenen baharsın sen kışımda

Bana ne gül ver ne de elime ellerini koy
İstemem yanar iken seni ateşim yaksın
Bir korsun sen yüreğimin ormanlarında
Yaprak yaprak bedenim aşkınla yansın

Isıt beni gülüşüne bin yıl hasretim ben
Sen gül ben tutuşayım üşüyorum zaten
Yaprak yaprak bedenim aşkınla yansın
Yılların buz sarkıtları çözülsün içimden