Gülüşün Aklımda Asılı Kaldı

bir masal esintisiyle üfledim ben kendimi, aşkın akılalmaz büyüsüne.

biliyorum! kalbimi unufak edecek,beni yaşayamaz kılacak.

belkide gül yapraklarım bir bir düşüp toprağa karışacak

ama yinede ben bu acıyı,canımı koparırcasına yaşamak istiyorum

aylar yıllar sürecek belki,zaman verip hudut çizememki! ...

yüreğimdeki coşku kafamdaki kurguyu asıyorum ben düşler sokağına

hezimetim kesin ona şüpem yok,

ama deymezmi:söylesene masal perisi,onun gülüşüne dolaşmak

karmakarışık olup çözülemeyecek düğümler atmak.

.