Gülüşün Şiiri - Mahir Hintoğlu

Acılar zerre zerre inletirken ruhumu,
Göz yaşıma bir mendil, bir merhemdir gülüşün.

Soğuk, ıslak gecelerde, inlerken kimsesizler,
Sıcacık, masum bir umut, bir güneştir gülüşün.

Yaprakları dökülmüş, tam ölecekken doğa,
Sevda dolu bir bulut, bir yağmurdur gülüşün.

Cahillerin elinde, silah olunca ilim,
Kurşunları gül eden, bir simyadır gülüşün.

Haince bir pusuda, can verirken Mehmetçik,
Son nefeste bir huzur, şahadettir gülüşün.

Bıçağın altına yatıp, gülümserken İsmail,
Gönülleri bayram eden, bir kurbandır gülüşün.

İstiladayken vatan, çaresiz kalınca ulus,
Bir milleti uyandıran, o liderdir gülüşün.