Gülüşün Şiiri - Mert Terzibaşı

Senin gülüşün farklıydı;
Masum,içten ve tertemiz…
Sen güldün mü çiçekler açardı,
Güneş bütün parlaklığıyla doğar,
Kuşlar en güzel sesleriyle öterdi…
Gülüşün hep farklıydı!
Yeterince tanımasakta birbirimiz;
Bilmesekte saklı yaralarımızı
Bakışlar yeterdi anlaşmaya çoğu zaman…
Aslında gözlerinde güzeldi:
Tepemde dolaşan bulutlar kadar siyah,
Fırtınalı bir okyanus kadar asi…
Senin gülüşün farklıydı!
Güneş kadar parlak,senin kadar güzel
Kimi zamanda senden daha samimi…
Biliyorum nice fırtınalar kopacak okyanuslarda
Simsiyah bulutlarla kaplanacak gökyüzü zaman zaman
Senin gülümsemen yine aynı kalacak;
Yine güneş gibi parlayacak…
Değişeceğim belki zamanla
Yeni denizlere yeni düşlerle yelken açacağım belki
Sende değişeceksin belki kim bilir
Ama eminim ne gözlerin ne gülümsemen değişecek
Yüreğin kadar saf ve temiz kalacaklar…