Gülüşün Şiiri - Emre Sarıçiçek

Tut ki yaprakları solmuş gönlümün.
En hazin gecenin sabahında.
Çürümüş, pas tutmuş ellerim,ellerine dokunmakta.
Bedenim kitlenmiş, ruhum seni arzulamakta.

Gülüşün gülde değil dökülen yapraklarda.

Hasretin rüzgar gibi, savururken yüreğimi.
Rüyalar seninle başlar, tıpkı bir film gibi.
Açılan penceremden güneş doğarken odama.
Kızıla boyanır heryer, kurumuş yaprak gibi.