Zamanla unutursun dediler,
Ben ise alıştım sensizliğe.
Sadece gözümün önüne,
Bazen o gülüşün geliyor.
Unutuluyor bazı anlar.
Ama unutmuyorum seni.
Bazen boşluğa dalınca,
Hep o gülüşün beliriyor.
Alışamadığım tek şey,
Sen yaşarken yas tutmak.
Orada olduğunu bilip de,
Yokmuşsun gibi yaşamak.
Kayıt Tarihi : 7.9.2022 01:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çok sorunlu ayrılmadıysa eski sevgililer, keşke arkadaş kalıp görüşülebilseler. Seni çok iyi tanıyan ve çok şey paylaştığın insanları bir anda kaybetmek ne kötü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!