Bana Gülüşünden Ver Şiiri - Şükrullah Ya ...

İklim değiştiren
Esintiler var sesinde.

Bir çöl sıcağında
Yüreğimi serinleten sözlerin,
Kıyılarıma vuruyor.

Güneş usul usul batarken
Gözlerin doğuyor ve
Gece sakin bir renk oluyor,
Gözlerinde.

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Güneşe mi bulandın
Gün batımı kızıllığı var teninde
Gülüşünü gördüm
Açan gülde…

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Dans eden kelebekler,
Bir şimal rüzgârı,
Efsunlu gülüşler,
Cennet iklimli bakışlar,
Güneş alev alev saçlarında…

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Gamzelerin git gide çoğalıyor,
Kayboluyorum sende.
Yıldız kayan bir gecede,
Gül dudakların gülünce,
Bir gül bahçesine dönüşüyor
Bu sahil…

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Gözlerim kapalı derin hülyalar,
Birbirini avutur aşina yaralar,
Menekşeler, güller, papatyalar,
Sıralanır peşin sıra
Çiçek tarlasına döner yüzün.
Bir gül açar gül dudağında
Bahar olur gülüşün.

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Toplasam dünyanın
Bütün güllerini,
Bir gülümsemen etmez.

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Bir demet papatya
Göndermişsin,
Bunları gülüşünden
Topladığın besbelli…

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

İstedikleri kadar anlatsınlar,
Her doğan günün
Aydınlık olduğunu.

Sen gittin ya,
Bir daha güneş doğmadı.

İstedikleri kadar anlatsınlar,
Dünyanın
Güllük gülistanlık olduğunu.

Sen gittin ya,
Bir daha güller açmadı.

Dışarıda zemheri bir soğuk,
Yüzünde yürekleri ısıtan gülüşün.
Biliyorum,
Gülüşünde saklıydı güneş…

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Gün veda ederken
Aklımdan geçer,
Sol yanıma yakışanım.
Bir penceredeki saksı,
Bir sahildeki bank gibi yalnızlığım.

Yıldızlar altında gülüşün
Olsun yorganım.
Papatyalar açarken
Beni uyandırın.

Gülüşün ah o gülüşün!
Bir ömre bedel!

Hadi gel.
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

26.04.2022

Şükrullah Yavuzer
26.04.2022