Gülüşümü Düşürmüşüm Şiiri - Mehmet Kesici

Gülüşümü düşürmüşüm sensiz geçtiğim geceye
pencereye bir büselik gül bıraktım ardından
yıldızları yaktım ay tutuştu ey sevgili
kovulmuştu tüm melekler ansızın
halsızım ve inkansızım
üstelikte çok yalnızım
kalabalıklar içimde
içimde sen.
bir gülsen sevgili, güldürsen!

Gülüşümü verse bana diyorum tanrim, ya da seni
ben de beni tamamlarım gün be gün
yamalarım yüreğimin üstünü
soner tütünüm, döner gün
çığlık atar suskun bülbül
açar gül hazan da
bazan da konarsın cıvıl cıvıl
biriciğim kar tanesi
yüreğimin son hanesi
birtanesi sen.
bir gül sen sevgili, güldürsen!

Gülüşümü düşürmüşüm umarım ki sen bulasın
bin kahkahalar içinde en harikasi
hayatımın üstü kalsın istersen
bir anın yeter
sol yanım yansın, boş ver
koş gel, gülmelerimle
yüreğinle dolu dolu
bağlı kalsın elim kolum
gülüm, gözüm
sözüm o ki
gülüşümü sende bıraktım
ömrü yaktım anlıyor musun, ağlıyor musun Gül..