Gülüşümü Düşürmüşüm 2 Şiiri - Mehmet Kesici

Gülüşümü düşürmüşüm (2)
Düşünmüşüm sevgiliyi kar geldi üstüme
yar' geldi sandım saçlarımın aklarına
yüreğimin yarasına gül bastım
yağdın, yağdın, yandım
yar'dın yaralandım
yar'dın sevdalandım
yar, darmadağandım
dayandım ölmelerine hayatın
vur tatlım!

vur;
vuruşuna sevdalandım nasılsa
gülüşümü unutmuşum, ötele
hele sen bir tebessüm ver
öperim gamzelerinden
ezelinden girer sana çıkarım
ebediyen doğurur gün
hani bülbüller susmuştu
hani küsmüştü kader
vurur dalgaya yılları
kuma sererim
severim.

Severim;
serserim benim, deli'm
alır başımı giderim istersen
sevsen, demirler bu gemi
sahil oynaşır
kamaşır gözüm o mehtabınla
kuranıma kitabıma yeminler
gülüşümü unutmuşum
düşmüşüm sana
anlasana yar, anlasana
deviniyorum
deliriyorum galiba, zannımca, belki
sen ki sevgili
anladın onu, anladın. anladın..!