Gülüşümü aldın benden giderken.
Olsun,
Senden sonra, gülmeye ihtiyacım yok ki benim
Senden sonra, gülmek için nedenim olamaz ki.
Sen varken ‘gülüşlerimizin’ ardında suskunluk gizliydi.
Senden sonra sustum, konuşamadım.
Bir tek seni ve hatıralarını anımsayınca gülümseyebiliyorum.
Bir tek seninle içten gülebildim.
Gülüşümü aldın benden giderken.
Gülüşüm sende,
Suskunluğun bende hediye kaldı.
Kayıt Tarihi : 11.3.2013 19:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ballıcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/11/gulusumu-aldin-benden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!