Gülüşüm... Şiiri - Uğur Yanık

Gülüşüm...
Mahrumluğum şimdilerde.
Düşerken merdivenlerinden o karanlık gecenin,
Hayat;
Özlemlerin döngüsünde kıvrılıp uzanmaktı soğuk bir köşede.

Gülüşüm...
Çoçukluğumdan miras bana hem kayıp giden ellerimden.
Ve geçmişim;
Alelade vakitlerin avare adımlarıyla hunharca katledilen.

Susmuştum ömrüme onbinlerce.
Bilmediğim yarınları çerçevelerken duvarıma,
Ahhh!
Rengarenk kahırlar büyüterek sol yanımda gün be gün,
Haysiyetiz sabahlara dökmüştüm kaygısız akşamlarımı.
Ve kıyısından geçmiştim vazgeçişlerimin sebepsizce.

Gülüşüm...
Senmiydin elleri çamurlu bir çocuğa büyümeyi fısıldayan?
Mutlu istikballerin hınca hınç yüklendiği masal kitaplarına,
Sonsuzluğun ötesinde düzmece bir şevk vurgusuyla,
Senmiydin gözü kapalı teslim olmaya inandıran?

5 AğustoS 2011 | GöKyüZü