Gulusum Şiiri - Melek Bahar

Senin gülüşüne biri gelmiş
Benim gülüşüm yok sende
Biten gülüş olunca hayat duruyor
Göz yaşları kaldırımlara düşünce aciyor
Güller soluyor bir tanem
Yüzün koylu insanlar
Cephede yaşam savaşı veriyor
Yaşamak hayat insanlar için bir cephedir
Hangi savaşa girsek yaşamak ödünç kalıyor
Söylesene gülüşünü oduncmu verdin
Alnındaki çizgilerde yokuz artık
Gözlerine nefer çekilmiş gibi bittik yazıyor
Sevmek hayatın devamı
Ne olursa olsun birileri birilerini seviyor
Ölümüne aşık oluyor
Delice bir yürüyüş kavgam büyük
Hayatım ömrüne
Gel rüzgar fırtına kopar
Azrailin selamına
Benim yaşam davam bitmedi
Gülüşü başkasında ise
Benim gülüşüm berrak su gibi ak
Sevdim güneş gibi ayda
Hangi mekan Benim biliyormuş
Sahip olduğum yerdir
Belki sende degilim
Ama hayattayım
Kavgalardayim savaşlarda
Bir ucu ben bir ucu gulusum