Gülüşü Cennet

Harmancık ilçesi Çatalsöğütten
Doğancılar köyü bize bakıyor
Büyükten küçüğe kalan öğütten
Yiğidim doğmuşta selam çakıyor

Emre konmuş adı sevgi niyazı
Kimseye yükselmez çıkmaz avazı
Mertlikte öncüdür yok çoğu azı
Yüreklerden kiri pası yıkıyor

Ezelden ebede hep kanı kaynar
Zeybeği duyunca duramaz oynar
Bakarsın sahnede Emre efe var
Hem oynuyor hem de şiir okuyor

Yiğidim, sağdıcım, sevgi sözleri
Bakışı buğulu kahve gözleri
Ardından bıraktın derin izleri
Yürekler sel olmuş, sana akıyor

Gedu dağlarında duyulur ismin
Cihana nam saldı mübarek cismin
Kahraman seçildin göklerde resmin
Geçtiğim tüm yollar sana çıkıyor

Deliler timinin gözü karası
Vuruldu bir kurşun oldu yarası
Sordu Azrail’e kimin sırası
Melekler şehadet mührü takıyor

Haberin duyuldu yürekler yandı
İnanmadı kimse bir rüya sandı
Sözle anlatılmaz hepsi yaşandı
Şehadet haberin yürek yakıyor
Şehidim gülüşün cennet kokuyor