Eskiden kin ne demek bilmezdim.
Ama bana yapılanları da unutmazdım.
Hoşgörü dediğimiz şeye şimdilerde enayilik deme cüretini gösteriyorum...
Tahammül sınırlarının deniz seviyesine düşmesine sebep; herkes ya da her şey olabilirdi.(varlığım dahil)
Üzülmeye aşık olduğumu anladığım günden beri,
daha kırılgan olduğumun farkındayım..
Güç gösterisi yapmak adetimdi oysa...
Örf ve adetlerimize saygı göstermeyeli çok oldu sanırım...
Kendi doğrularımı belirlediğim zamandan beri yalnızım.
Kabullenmek ve yargılamamak anahtar kelimeydi oysa hayatta..
Ama gizem hoşumuza gittiğinden beri anahtarları saklaması için çocukluğumuza emanet ettik..
Sonra ara ki bulasın, ölmesin diye ruhunla savaştığın çocuğu..
Durgunluğumun sebebi olmasın ama,
mutluluğumun sebebi olsun isterdim en çok.
Hala gülebiliyorken her şeye rağmen,
Gülüşlerinizden öptüm...
0622013
Kayıt Tarihi : 23.1.2014 22:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gülmeyi sevmek ona şiir yazmaya yeterdi..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!