Gülüşlerin Güneş Olsun Kalbime

Bilmiyorum kaç defa uykusuz sabahladım
Yokluğunun zifiri karanlık gecelerinde
Sayamadım kaçıncı kez yıkıldım,ağladım
Sana yazdığım şiirlerin buruk hecelerinde
Çare bulamadım sensizliğin acı feryatlarına
Hasretin yağmur oldu,yağdı mısralarıma
Özlemin alın yazım,kaderim sanki alnımda,
Ne yapsamda alışamadım,kahreden yokluğuna
Bir öncekinden daha beter geçiyor günlerim
Soldu gönül bağımdaki çiçeklerim,güllerim
İçimde yara oldu adeta,sana kavuşma hevesim
Bilemezsin sensiz nasıl derbeder hallerdeyim
Bir selamını gönder oralardan ,sen gelemesende
Bin umut,bir teselli olsun bari, seven yüreğime
Müebbete mahkum gibiyim,yokluğunun hücrelerinde
Geçmiyor zamanlar,hasretinin on bir sabah nöbetlerinde
Haydi müjdele artık gülüm,bana dönüşünü
Kurtarayım özleminin prangalarından gönlümü
Gülüşlerin yine Güneş olsun garip bahtıma
Barışsın umutlarım boynu bükük duygularımla