Gülüşlerin Şiiri - Vedat Akdeniz

GÜLÜŞLERİN

O kadar güzel gülüyorsun ki!
Darağaçlarında iplerden döndürüyorsun beni
Biraz daha bağlıyorsun yaşama
Kış ortasında cemre düşer gibi
Düşüyorsun yüreğimin iklimine.
Nasılda sakınıyorum seni bir bilsen
Kardeleni fırtınadan sakınır gibi.

Sen taşırken gülüşlerini yüzünde,
Ağlayan bir çocuk görmeye dursun seni
Gözyaşları donup kalır kirpiklerinin ucunda,
Neşenin sesi alır feryadın yerini,
Bir uçurtma sevincidir gülüşlerin
Artık, o ağlayan çocuğun içinde.

O kadar güzel gülüyorsun ki!
Mutluluk saçıyorsun her yere,
Şu ağaçlar bir başka dans ediyor rüzgârlarla,
Kuşlar bir başka güzel söylüyor şarkılarını,
İnsanın seninle ıslanası geliyor şu deli yağmurda,
Bak! seller bile daha uysal koşuyor denizlere,
İşte asırlardır şairlerin aradığı ilham bu,
diyorsun
Abidin'in bile çizemediği mutluluğun resmi bu!
Dahası insanın tanrıya bile inanası geliyor
O gülüşlerini, o gülmelerini görünce!

Sen o kadar güzel gülerken
Birileri yasaklıyor sanki gülüşlerini!
Bense avucumda taşıyorum seni
Ve bu kentte gördüğüm her duvara
Gözlerimle çiziyorum gülüşlerinin resmini
Her insan bakışlarında taşıyor bayrak gibi
gülüşlerini
Her yaşam kendinde taşıyor aslında seni
Çünkü gülüşlerinki sevginin
Çünkü gülüşlerinki mutluluğun
Çünkü gülüşlerinki yaşamın
En saf ifadesidir, hatta ta kendisidir!
Bir insan anca bu kadar güzel gülebilir!
22.06.2005
www.akdeniz.orgfree.com