Gülüşlerin Şiiri - Cebrail Tanrıverdi

her şey;
gülüşünde saklıydı,
sen güldüğünde,
bende gizli duygular dışa vuruyordu.
tuhaf bir etkileşim.
bir muammaydı.
aklımda kalan tüm şeyleri bastırıyor.
zaman ayrılığı gösterirken,
bir kere daha gülmeni bekliyordum,
elveda derken...

sonra yavaş yavaş,
karanlık hakim oluyordu.
içimde bir hüzün,
yüreğimde bir burukluk,
gözlerim düşerdi yere.
havanın soğukluğu,
nemli kaldırımları aşınlarken,
yalnızlığıma dahada yaklaşıyordum.
soğuk ve yalnızlık,
istemediğim bir tutsaklığı bana hatırlatıyor.
yollar uzuyor,
hüzün çoğalıyordu,
kendime adım adım yaklaşırken,
düşün yoldaşım olur,
ben gülüşünde kalırım....