Gülüşlerin Şiiri - Can Işıklı

Gülüşlerin diyorum gülüşlerin
Hiçbir şeye değişilmeyecek bir servetti o
O gözlerindeki parıltı
Milyonlarca yıldıza karşı dik durabilirdi tek başına
Çünkü bambaşka bir cennetti gözlerin ve gülüşlerin
Bu güzellik evreni evrensel yapan en güzel şeydi
Şu doğa sendeki bu emsalsiz güzelliğe hayran kalabilirdi
Eşi ve benzeri olmayan bir ayrıntı gibiydin sen
Mürekkebim bitti ya da bitecek
En güzeli de bu işte
Tek tek dökülürken kelimelerim
Aklimda yuregimde ve kalemimde sen
Seni yere,göğe, aya,yıldıza,gündüze ve geceye anlatırken
Sessizliğime ve içime bir gül bıraktım
Solmasina ilk defa izin verdiğim bir çiçek bir gül
Çünkü bir umutsuzluk ancak bu kadar somutlaşabilirdi
Ve bu eylem bu yalnız adamda gerçekleşmemeliydi