Ankara ayazında bırakıp gittiğin gün beni
haberin yoktu olan bitenden
bin yıllık beton duvar gibi çakılı kaldım
sokağın ortasında
Gözyaşı dökmedik ikimizde
sen gri ve bulutlu gökyüzünden emanetle
kararlı bir şekilde uzaklaştın benden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum