Gülüşlerim... Şiiri - Mehmet Yaldırgan

Karanlıklardan çıkıveririm,
Her aşkın bir yamacına,
Aydınlatırım önünü her körebenin,
Ne kadar suskun olsamda...
Bakmayın suskun olduğuma,
Bir başlarsam konuşmaya,
Kimse susturamaz inan bana...

Her kuytu mahallenin bir köşesindedir gözlerim,
Bakışlarımla temizlerim kaldırımları...
Aldırmaz gelen geçen bana.
Sende aldırmasana...
Benim olamayan bu dünya gibi...

Madem benim olmayacak bu dünya...
Ozaman bende bu dünyanın olmam.
Giderken,
Hiçbir rüyamı bu dünyada koymam...
Ve...
Gülümserim ölüme...

Gülümserim...
Karanlıklarda bile...
Umursamam hayatın hiçbir anını...
Bana gülümseyen her göze,
Vefa borcumu öder gibi gülümserim...
Ölümü bile,
Umursamaz gülüşlerim...
:)
:) :)
:) :) :)