Gülüşleri Bende Kalsın Şiiri - Aydın Güler

Mevsim sonu;
Yani! ....
Ak kanatlı Kırlangıçların göç vaktidir şimdi.

Hazır kendi düzeneği içinde
Sarmaşığını örmeye durmuşken zaman
Ey sevdasına! ...
Gecenin matemine siyah
Suyunun rengine lacivert
Dalında yaprağının yeşiline
Gri düşmüş hüzün,
Kaç vakittir uykularım delik deşik
Belleğim sisler altında işgaldeyken
İçtiğim çaylardan dahi bir renk alamıyorum.

Sahi biliyor musun! ...
Gün ortasında,tüm bu olan bitenler
Nasıl bir bilinmezin etken unsurlarıydı ki
Tam da yakalamaya çalıştığımız bir anda
Avuçlarımızın arasından saman alevi gibi tutuşup giden
Ve bu günkü günden payımıza düşen
Adını koyamadığımız bizim
Yaşamın yükünü taşımaya ağır gelen
Kendinden bağımsız T/uzak sorularla
Birbirine böylesine tezat
S/im/ge/ler yağmaktayken üzerimize
Hangi yalancı baharlara kanıpta
Çiçek açamadan solup gitti umutlarımız.

Şimdi! ....
Kayıp zaman hikayelerinin hüznüne
Üşüyorsa yokluğunda yüreğim
Ve belalımsa başıma
Ayar eden beni asi düşlerim
Hiç olmasa,
Bırak gayri yitenin ardından
Gülüşleri bende kalsın.....