Kar yağmalıydı
Üstümüze...İnceden
Kuru bir dal gibi solumalıydık düşleri
Gülüşleri...
Ve aynı akışta yüzmeliydi
Karanlığın çatlak sesi.
9 Eylül 2000 Şemdinli
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kar yağar umutlar yeşerir beyazında
Fakat o’da ne! Kapısını açmaz beyaz
Umut ağlar...
Sevgili Arkadaşım,
Yaz! Hep yaz...
Sevgilerimle...
[email protected]
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta