Artık şiirlerimde avutmuyor beni
gittikçe çoğalıyor ölümler, yalnızlıklar çünkü
bej rengi hüzünler büyüyor her kopuşta içimde
ve ben ne zaman yazsam saçlarım dökülüyor artık
Ölüm beyazı kağıtlara devriliyor siyah tenli kelimeler
üşüyor tüm mecnunlar
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta