Gülüş Kız Şiiri - Fikri Avşar 2

        GÜLÜŞ KIZ
Sen yokken hayatımda,
Hep seni özlerdim.
Bir ömrü paylaşmak için.
Sürekli anlaşmak,
Zorlukları birlikte aşmak için.
Senin kim olduğun önemli değildi.
Beni anlamaya istekli olman yeterdi.
Kader çıkardı yolumu senin yoluna,
Beğenmiştim,hazırdım atlamaya koluna.
Büyükler aracı oldu.İstendi Gülüş kız.
Niyetler halisti,sevgimizde kazandı hız.
Derken;Bir yuva kuruldu.
Senin ailen benimde ailem oldu.
Büyüklerimde değer gördü.
Bir gelinim var diyebildi.
İşte bu karşılıklı anlayış,
Gülü dikeniyle kabul ediş,
Birbirimize candan bağlanışı getirdi.
Yüceltti ikimizi,artırdı sevgimizi.

Biliyorduk,insan çevresi ile yaşar.
Birlik olunca her zorluğu aşar.
Değer verirsen karşındakine,
Geçer senin safına üçer beşer.

Sosyal çevremizde oldu.
Gürcü'den,Çerkes'ten Kürt'ten.
Hemde içlerinde ikimiz tekken.
İnsan olmak yetiyordu,
anlaşabilmek için.
İlgilendirmezdi bizi,
onlar hangi niyetten.
Birlikte aştık bu zorlukları,
Üç yavrucakla hemde çok gençken.

Ah!Büyük kadın,
hayat yoldaşım.
Bilirsin bazı şeyleri kolay kabul etmem.
Ama değişiyorum.
On dört şubat sevgililer gününde.  
maziye bakıyor,
Seninle birlikte ne güzellikler yaşadığımı görüyorum.

Allah'a şükür üç erkek evlat.
Hemde aklı selim,
kendini bilirinden.
Kızı da istedik olmadı,
Ne gelir elden.

Ama en büyük oğlan hızlı davrandı.
Yirmisine geldi bir gelin aldı.
İşi yoktu,aynı evde birlikte kaldı.
Bizimde el kızından bir kızımız oldu.
Sonra dünyalar tatlısı bir torun.
Böyle olunca erkenden:
Sen babaanne,ben dede oldum.

Çabuk alıştık bu duruma.
Çok bağlandık toruna.
Her hareketi hoştu.
Ayaklandı arkamızdan koştu.

Dünya'ya değer şeyler bunlar hayatım.
Dahasıda olacak.
Senin o emeklerin karşılığın bulacak.
Bu gün sevgililer günü Gülüş Kız!
Fikri seni bir ömür,
muhabbetle sevecek.
                                  14.02.2006
                                   Fikri Avşar