Gülüşün güneşi devirince ıhlamur yaprağında
Kainat segâh kapısından çağırdı aşkı
Cam kesiğinden daha çok gülüş çalıverince gökyüzüme
Zerk etti tüm mavileri gülüşüne.
Kahvenin en güzelinden tutununca gözlerine
Pembe menevişli mor sümbüller açtı içim.
Şimdi ben sana giden tüm yolların şeritlerine
Molotoflu aşklar bırakıyorum parmağındaki
Yarayı unut diye.
Kayıt Tarihi : 25.5.2019 04:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
