Gülüyordum karanlığa, soğuğa
Aldırmıyordum hiçbir şeye.
Kan ağlarken bile yüreğim
Yüzümden gülüşüm eksik etmiyordum.
Ne zaman mutluydu insan?
Ölüm gelmeden mi?
Geldikten sonra mı?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta