GÜLÜP GEÇTİN
Şu Dünya bu cana olmuşken kafes
Acırken şu canım,gülüp de geçtin
Perişan olmuşken çıkmazken nefes
Beni hafızandan silip de geçtin
Sırtını dönersin gördüğün yerde
Gözünü bürümüş nedense perde
Beni düşürüp de,bin türlü derde
Çektiğim dertleri bilip de geçtin
Hiç mi hatır bilmez,vefasız mısın?
Her şeyin doğrumu hatasız mısın?
Ne çabuk unuttun kafasız mısın?
Selamsız yanımdan gelip de geçtin
İsterdim ki hatır ,kıymet bilesin
Ağlayınca gözüm, yaşın sil’esin
Bekledim yolunu bir kez gelesin
Kalbimi ortadan bölüp de geçtin
Artık inanmak zor,sahte yüzlere
Yalanla yoğrulmuş,tatlı sözlere
Merhamet den uzak,kinli gözlere
Baktıkça zehirler ,salıp da geçtin
Ne dost ne sevgili,hayalmiş bunlar
İnandıkça daha yakar çok canlar
Merhametsiz kalbin bundan ne anlar
Arsızca yüzüme gülüp de geçtin
Ayhan Kocabay
05.11.2017
Kayıt Tarihi : 22.11.2017 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)