zamanla alışıyorsun acılara
mesela
birileri canını yakınca
ilkinde
çağıl çağıl ölmek istercesine ağlıyorsun
bir sonrakinde
bir yaz yağmuru gibi dökülüyor gözyaşların.
bir sonrakinde ise
belli belirsiz bir bulut kümesi
gölge edince gözbebeklerine
hafiften ıslık çalar gibi bir rüzgarla
dağıtıveriyorsun bulutları
güneşleniyor gülücüklerin yine
zamanla alışıyorsun acılara
bir şeyler buluyorsun işte
hatta gülüp geçiyorsun
hatırlayınca.
Kayıt Tarihi : 21.3.2013 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!