Gülüne kurban Şiiri - İsmail Koca

Gönül gülü aldır bahçesi cennet
Poleni çiçekten dalına kurban
Kokar miski amber canıma minnet
Arıya peteğim balına kurban

Karıncanın yükü zahmettir file
Aşkından çektiği ebedi çile
Gönlü isyan eder gelir mi dile
Derdi aşk olanın halına kurban

Bülbülün yuvası fundalık kaplı
Gülün dikenleri yüreğe saplı
Arşa çıkar figan aşkı azaplı
Sevdaya örtünen çuluna kurban

Kelebeğim nazik yufkadır canı
Kanat çırpar aşka görünmez yanı
Sevgiyi besliyor özünde tanı
Hakikat şehrinde yoluna kurban

Yaşarken sevdamı zamansız buldum
Aşka niyaz edip duamı kıldım
Fizani maşuka ince aşk oldum
Sevgiye dal veren gülüne kurban