Gül Dağı
Gün ağardı,ilk seni gördüm
Dudağını, ellerini ve nefesini
Günahtı bana saçların, aldırmadım
Alnına ben yazdım adını, ben yazdım
Toprak üstünde öptüm eteğini, ayağımı kaldırmadım
Ben seninle eski bir çağda yaşadım.
Utandım gözlerine bakarken, aman he kimseler görmesin
Görmesin utandığımı ya da bizi. Sen gör beni, içimi.
Sen anla beni, etme şikayet.
Parklardan dağlara taşıdım seni,
Dağlara dediğime bakma, dağa taşıdım.
Daha da taşıyacağım, incitmeden.
En zirvesine, bir arının bile gelemeyeceği yere.
Gönlüme, yuvama
“Du bist so schön wie eine Rose”
Gözlerimde.
Yere bastı ayaklarım, diz çöktüm önünde,
Gel dedim gidelim buralardan, bir mahalle öteye taşınalım.
Sen de yaz alnıma, adını..
Dağıngülü.
Kayıt Tarihi : 3.10.2021 00:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dağın Gülü](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/03/gulundagi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!