Gülünce... Şiiri - Şair Doktor

Gülünce diyorum...
Hani yanakların bağımsızken
dudağının ufak bir kavsiyle,
yüzünden...
Hani almış başını gidiyorken gözlerin
uzakken,sonsuzken,yokken...

Havanın boşluğunda ezilirken sözlerin
heykeller döküyordu ruhum
hüzünden...
Gülünce diyorum,
evet sen...
Hani yanağın dört boyutlu
tek bir hacimken uzayda
geziniyorken gülücüklerin
bilinci duygulu bir Cosmos'da!
Hani sen;
uzakken,sonsuzken,yokken,
gülünce sen diyorum
işte tam o sıra
ben yaşamıyorum!