Yaklaştım, adım-adım;
Bir güzel mutluluğa…
Bir kendimi yokladım,
Kaldım soluk-soluğa;
Yanılmışım, anladım…
Ne imiş buna çare,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Üzülmek
Buğu-buğu odamda, teninden mi…?
Şu karaltı camımda beninden mi…?
Küçücük çevrem, timsal kainata;
Her gördüğüm beni üzeninden mi…?
Erdal Sayıl
sizinde dediğiniz gibi erdal abi üzeninden yada gülümeye yaranandan çıkar bu dizeler her insan biraz biraz ikisinide yaşamıştır hayat acılarıyla vurgunlarıyla güzel yoksa biz şairlere ne hacet şairler sevgisini yüreğinde taşır acısını cümle alemle paylaşır....... hoş benim gibi hayali acı yaratan şairde yoktur ya :)
Sempatik güzel bir şiir.Gülümsetti.
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta