Yaklaştım, adım-adım;
Bir güzel mutluluğa…
Bir kendimi yokladım,
Kaldım soluk-soluğa;
Yanılmışım, anladım…
Ne imiş buna çare,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Üzülmek
Buğu-buğu odamda, teninden mi…?
Şu karaltı camımda beninden mi…?
Küçücük çevrem, timsal kainata;
Her gördüğüm beni üzeninden mi…?
Erdal Sayıl
sizinde dediğiniz gibi erdal abi üzeninden yada gülümeye yaranandan çıkar bu dizeler her insan biraz biraz ikisinide yaşamıştır hayat acılarıyla vurgunlarıyla güzel yoksa biz şairlere ne hacet şairler sevgisini yüreğinde taşır acısını cümle alemle paylaşır....... hoş benim gibi hayali acı yaratan şairde yoktur ya :)
Sempatik güzel bir şiir.Gülümsetti.
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta