Gülünç Halim Şiiri - Hasan Şenkal

Doğuştan kök salmış sineye saçlar
Nafile bekler sabahı sır olmuş sözler
Zindandan daha karanlık gözler
Harami bakışların ardında tatlıdır diller

Sitem etmiş koğuşta dar gönüllerde
Nekadar soğuk hücrem sen olmasanda
Hatırladıkça tenler susuyor canlar
Cellat bakışlı gardiyan boş yere gürler

Armağandır sözler kelimeler bana
Nazlı bir ceylan misali susardı bana
Gülerdide ırmak misali çağlardı bana
Ağlaya ağlaya mazide yaradır bana

Niçin tacettim başıma çam sakızını
Gafletle sahile vurmuş deniz yıldızını
Hergece istemeden rüyamdan çıkmaz
İltifatlara boğsam sus der istemez