ne ki sustum yoruldu dili hüznün,
parladı kılıçları yalınkat kanın,
nasıl keskin uykularda doğrandım rüyalara,
nasıl döküldü dipsize kırmızı.
ne ki sustum yoruldu dili hüznün,
ne ki gölgesi yırtık perdeli gözlerim,
nasıl doygun karanlıkta duydum insanı,
nasıl kolayken kötü olmak ve zevkli.
kendim çektim kendimi sürdüm,
çöllerime ağır kelimeler döktüm,
ne ki sustum yoruldu dili hüznün.
kuşlar hep sağır çıktı, şarkıdan bir baharı
kuşlar hiç duymadı, yolu bir göçtü gülün.
LETHE, Şiirden Yayınları, 64s, 2021
gülün yolu, syf.45
Kayıt Tarihi : 23.2.2021 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!