Aramakla bulunmuyor aranan
Hasret yaktı gözde tüten geç kaldı
Kavlini unutmuş bülbül yâr’ınan
…Gülün vakti geçti, öten geç kaldı.
Gönülden dilenen olmazsa olmaz
Doluya koy almaz boşa koy dolmaz
İnsan güle benzer sebepsiz solmaz
…Eller baktı geçti, sırdaş geç kaldı.
Doğrun yanlış derler akıllar almaz
Yürekten istesen salmayan salmaz
Bir fani dünya ki kimseye kalmaz
…Hoyrat yıktı geçti, yâran geç kaldı.
Sabretmeyen kul felaha eremez
Başa hal gelmeyen akıl veremez
Bakar körler hiç gerçeği göremez
…Sabır bıktı geçti, bilen geç kaldı.
Heves bitsin can verdiğin el olur
Kıymet bilinmeyen insan del’olur
Zaman zaman gözyaşların sel olur
…Yaşlar aktı geçti, silen geç kaldı.
Sonunda buldunsa dört elle sarıl
Hakka gönül koyma ne şansa darıl
Rabbim isyan sayar bir anda alır
…Hayat sıktı geçti, seven geç kaldı.
Kabahat ne bende ne de sendedir
Bühtan kolay kusur çok sevendedir
Madem dal kırılmış suç esendedir
…Rüzgâr kırdı geçti, gelen geç kaldı.
Üsküdar/2017
Kayıt Tarihi : 9.12.2017 16:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!