Gülün üzerinde adın yazıyor gülüm

Sever,
Sever ama kimseye diyemez, söyleyemez.
Sever,
Sever ama öyle bir sevgi ki o sevgi!
O, o'nun kapısına gelir
Ve bir gül bırakır
Güle o'nun adını yazar,
Ama kendininkini yazamaz.
Korkalığından değil, utangaçlığından...

'Gülün üzerinde adın yazıyor gülüm! '

Sonra saat yedi gibi kapı açılır
Karşısında isimsiz bir gül bulur, alır.
Ve kimden geldiğini merak eder?
Nereye kadar merak edecek dur bakalım!
Ya merakından çatlayacak
Ya da o gül başka ellerde...
Hayatında ilk defa bir çiçeğe, çiçek vermişti
Ya da verdiğini zannetmişti.
Eline geçmiş miydi, geçmemiş miydi
Kimse bilmemekteydi.

'Gülün üzerinde adın yazıyor gülüm! '

Diyelim gül onun eline geçmiş,
Şaşırır mıydı o zaman?
Şaşırmışsa benim gibiydi o da.
Ben şaşkın, o şaşkın...

'Gülün üzerinde adın yazıyor gülüm! '