Her fermanda gülün untulan rengi var... sultanım her zerresinde alemin bir gülün ahengi var.. dünya terazesinde ağır basan bir aklın mihengi var...
Sultanların fermanları dermandır teba'ya oturtmuşlar kedi ile köpeği aynı masaya..
yazılar yazılmış bombalarla fezaya... dünyaya gelmek kaza annem babam itti beni yaşamaya... başladım kendi başıma bu ölümle bitecek kavgaya
Bu bahçe bizim bahçemizdi muhabbet tek geçerli akçemizdi, güllerimizi soldurmasınlar padişaha tek dilekçemizdi... Bilekçelerimiz kolumuzda gerekçesiz yollara vurulduk namımız yedi düvele duyuldu karakollardan sorulduk..
Bu zaman böyle geçmez..
gülün rengini unutanlar gülemez...
Ferman verir sultan derman nedir bilmez..
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta