Gülümsedi gökyüzü papatyaya
Büyüdü serpildi papatya.
Can suyunu verdi gökyüzü
Sevildiğini hissetti papatya.
Gitgide güzelleşti, asilleşti
Minnet etti gökyüzüne .
Ve ilk kez,
Sevdiğini hissetti papatya.
Bir gün fazla su verdi gökyüzü.
Bir gün şimşekler çaktı .
Anlamlandıramadı papatya
Henüz cahildi sevdada.
Gökyüzü hiç su vermedi o gün
Hafiften boynunu büktü papatya.
Sonra yukarıdan damlayan suyu farketti
Tek bir farkla,
O su gülün üzerine damlıyordu.
İşte o gün soldu papatya.
Kayıt Tarihi : 31.3.2019 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!