Ah gülüm, niye ses vermiyorsun. Sen ses vermeyince ölüyor kuşlar. Cıvıl cıvıl konuşmuyorsun.
Sesini bana vermedin. O sesi içime çekemedim. Dudaklarına doğru öldüm ama sen benim ölümünü göremedin.
Rengarenk evler ah rengarenk evler, sığınacak bir liman, fazla oldu bana.
Bu deniz çok dalgalı; midem bulanıyor kusuyorum, konuşamıyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta