Gülün Niçini Yoktur, Açtığı İçin Açar

Mesih bin defa Beytlehem’de doğsaydı bile, sende doğmamış olsaydı
Ebediyen mahvolmuş olarak kalırdın.
Ne yazık! Biz insanlar, neden ormanın küçük kuşları gibi değiliz,
Her birimiz sevinçle kendi havasını vererek hep birlikte çığlık atmıyoruz.
Gülün niçini yoktur, açtığı için açar,
Kendine dikkat etmez, onu görüp görmediklerini sormaz.
Eğer Cennet daha önce sende değilse,
İnan bana, hiçbir zaman oraya giremezsin.
Ey soylu ruh, kopart bağlarını, bırakma kendini böyle zincire vurulmuş olarak,
Tüm azizlerden daha ihtişamla Allah’ı bulabilirsin.
Çiçek aç, ey donmuş hıristiyan, Mayıs ayı kapındadır,
Ebediyen ölmüş olacaksın, eğer burada ve şimdi çiçek açmazsan
Kendime kapadığımda onu, merkezim;
Aşktan eridiğimdeyse içinde, çemberimdir.

Kerubin’lu Gezginci