Gülün matemi Şiiri - Halil Kıvrık

Gül’ün matemi düşer söze
söylemeye mecalsiz dudaklar
yaşamın yakasından tutup,
silkelenmiş geceler sıyrılır etin kemiğinden
sen yoksun.

Her sabah uyanışında gök umar
iner izdüşümünde denize
ben ne isem,martıda o
bu yolun yolcusu
dilsiz
elsiz ayaksız kanatlanır
aklımın gözümle kesiştiği bir karış yukarımdan.

Belli ki denizin mavisindeydi ummanlık
öylesine derin öylesine kalabalıktı dalgalar
Aklımın alaborasında
sana yer yurt bulamadım.

Bulanıktı;
aşkın ortasında
sevişmenin doruk noktası..