Gülün kokusunda Şiiri - Şeref Yıldırım

rüyalar hiç bitmese, uyanmasam sabahlara
ha bir gün, ha bir hafta… asırlar değerinde
kalsam gülün kokusunda, asılı kalsam
hiç unutulmasam, hep huzurlu olsam

tam yaşama tutunmuşken, kaymasa elleri
dinlese yüreğinden gelen sesleri, damarında dolaşan beni
tam seslerde kaybolmuşken, yazılarda bitmese umutları
ne güzel geçerdi ömrümün en güzel nadide günleri

verilmiş sözlerin dönülmezliğinde,
biliyorum artık, sen benimle yoksun..
o halde ben yokum yarınlarım yok
geçse de sensiz yıllarım, ben yine hep yalnızım

evet! ! !
adı üstünde hayaller çok çabuk kaybolur,
bin yıl aradığın karşında durur, ömürlere sığmaz
yaşlanırsın bir günde, yorulur, tükenirsin
gidersin sonu belli olmayan boşluklara….

kızarsın kıvırdın demelerinde, bitirirsin, sinirinle, dilinle
oysa;
yüreğin bir yanda, beynin bir yanda isyan ederler sana
kendini mahveden adam diye geçersin anılarda
dilini koparsanda fayda etmez seven gönüllere
gidersin sonu olmayan derinlere, sürüklenirsin istemesende
ve kaybolursun hiç bulunamamacasına……

anlarsın arttık yolun sonunu,
bilirsin aşkı, ödersin bedelini
hatalarında kaybedersin huzurunu, mutluluğunu
sonu bellidir artık unutursun aşkın yolunu,
çünkü kendin hazırladın kendi sonunu…

22.12.2006