Senin olsun tüm güzeller
Umut senin
Sevgi senin
Aşk senin
Başarılarla dolu bir hayat senin
Ben,seher vakitlerinde
Uzun selvi ağaçlarının tepelerinde
Yanık yanık öten bülbül gibiyim
Neye öttüğünü
Kime yandığını bilmeyen
Bülbülün aradığı gül de değilmiş
Gül bir sembol,
kokusu sonsuzluğa çağrıymış
Bülbül gülün katmerine dokundukça
Kokladıkça goncasının çiğ düşmüş kanatlarını
Kokunun gülden değil
kendi yüreğinden geldiğini anlarmış
Ve çıkar yine selvinin tepelerine seher vaktinde
Yüreğinden gelen kokuyu güllere salar …
Salar … ağlarmış…
26/04/2004
Üsküdar
Kayıt Tarihi : 27.4.2004 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Kunt](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/27/gulun-kokusu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)