Oturdum nehrin kenarına
Seyrediyorum
Gördüm ki
Akıyor insanlık
Her dalgasında istila
Yayıyor bela
Vurdukça sahile
Okutturuyor selâ
Her düşüşünde şelale
Ardına almış savaşlar
Ölüyor binlercesi
Sömürüyle alınan taşlar
Uğruna aşlar
Sonra zaman duruyor
Akarken sessizce süzülüyor
Unutuluyor ardında ne bıraktıysa şer
Gözdeki yaşlar kuruyor
Her doğan karışırken nehre
Aynı karakter aynı çehre
Atıyorum içine kendimi de
Işınlanıyor geçmişine daha da gürleşerek
Oluyor okyanus kıyamet!
Son nokta, tek tip teslim olmuş
Veriliyor hesap
Emanet…
Kayıt Tarihi : 24.5.2015 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çıkardığı savaşlarla açlık...yokluk...yoksuluk...gözyaşı ve ölümlere sabep olanlar elbette hesap verecekler....emeğinize sağlık...güzeldi...nicelerine..
selam saygıyla kutlarım...
Sanki aynı nehre dökülmüş 'çer çöp' gibiyiz... Okyanusa ulaşınca ayrışacağız...
O da 'kıyamet' değil mi?
Güzel şiir.. Kutlarım Safet Bey, Dostum..
TÜM YORUMLAR (8)